Happy days

Hallo lieve mensen,

Onze tijd in Bali zit er alweer op. Na twee maanden hier te hebben geleefd zijn we maandagochtend in het vliegtuig naar Bangkok gestapt. Een mooi moment op even terug te te blikken op de afgelopen weken.

The quiet North

Na een tijdje in het zuiden van Bali te hebben gezeten, zijn Walter en ik naar het noorden van Bali gereisd. In het plaatsje Lovina hadden we een simpel en rustig guesthouse uitgezocht. Ik merkte direct het grote contrast met het eeuwig drukke en toeristische zuiden. Op de dag van aankomst in Lovina, boekten we meteen een duiktrip voor de volgende dag. Vlakbij Bali, ten noordwesten, ligt het kleine eilandje Pulau Menjangan. Rondom het eilandje kan je goed duiken, want het is één van de best bewaarde koraalriffen in de omgeving. Walter en ik hebben er twee duiken gedaan. Beide langs een muur vol kleurrijk koraal en tal van tropische vissen en ander klein leven. Check het filmpje hieronder 😀

Lovina was voor ons echt een plek om te relaxen. ’s Ochtends bezochten we een waterval om af te koelen in het frisse water, ’s middags lagen we te chillen bij het zwembad. Zowel het zwembad als de waterval hadden we helemaal voor onszelf 😉 . Wat een luxe!

Tranquility meets Adrenaline

Het noorden van Bali is rijk aan watervallen. Sommigen daarvan worden druk bezocht (lees: dagelijks bussen vol toeristen), maar daar houd ik eigenlijk niet zo van. Vandaar dat we opzoek gingen naar de nog onbekende pareltjes. In het dorpje Sambangan hebben ze niet één, maar zeven(!) “geheime” watervallen. Dat, plus het feit dat er een natuurlijke glijbaan is, was voor mij genoeg reden om daar eens te kijken. Bij aankomst in het dorpje kregen we informatie en ging er een gids met ons mee. We waren nog maar net onderweg en toch was ik al onder de indruk van dit prachtige stuk natuur. Een goed aangelegde stenen trap leidde ons dieper de jungle in. Overal om ons heen was het prachtig groen, gemixt met allerlei andere tropische bloemen en planten. Er heerste een bijzondere kalmte, de enige geluiden waren afkomstig van de natuur.

Er lag nergens afval (wat in andere delen van Bali een doorn in het oog is) en er waren slechts een paar andere toeristen. Aling-Aling was de eerste waterval die we bezochten, zo’n 35 meter hoog. Een erg mooi plaatje 🙂 . De volgende waterval, Kyoya, was de natuurlijke glijbaan 😀 . Hiervoor hebben we de gids mee, hij weet namelijk precies hoe we zoveel mogelijk plezier kunnen hebben op de meest veilige manier. De waterval is 10 meter hoog en komt uit in een heldere poel. Samen met de gids waag ik me aan de top van de waterval en positioneer me op de juiste plek. De gids houdt me vast aan het zwemvest en telt af van drie naar nul. Daar ga ik! Vergezeld door de kracht van het vallende water roetsj ik naar beneden en plons in het heerlijk koele water. AWESOME! Dat doen we nog een keer 😉 .

Het parcours gaat nog verder. Ik spring van een vijf meter hoge rots af, glij nogmaals van een kleine waterval af en daarna spring ik bij de tien meter hoge Kembar waterval naar beneden. Uniek om op deze prachtige plek je avontuurlijke kant uit te dagen. De echte uitdaging komt bij de volgende waterval, Pucuk. Ik werp een blik over de rand en zie meteen dat de afstand naar beneden enorm is. De gids vertelt dat het 16(!) meter hoog is en geeft de instructie om een verre sprong naar voren te maken. De adrenaline is flink aanwezig. Ik kijk nogmaals naar beneden, het is ècht heel hoog. Nadat ik de gids voor laat gaan is het mijn beurt. Een paar keer diep ademhalen en dan doe ik het. Ik maak een megasprong naar voren inclusief schreeuw 😉 . Heel even voelt het alsof ik gewichtloos ben, wat een heerlijk vrij gevoel en na slechts seconden ben ik beneden. I did it!

Reunited

Na de heerlijke dagen in noord Bali, vertrokken Walter en ik naar het zuiden. Joke, de moeder van Walter, kwam ons opzoeken en dus gingen we eerst langs het vliegveld om haar te verwelkomen 🙂 . Erg bijzonder om elkaar na meer dan een jaar weer te zien en te kunnen omhelzen. We verbleven op het Bukit schiereiland in een heel fijn huisje. Samen hebben we de stranden in de omgeving verkend, werd er af en toe gesurft en heel veel bijgekletst onder het genot van koffie of verse fruitsapjes. Tijdens de uitstapjes genoten we onder andere van de zonsondergang bij de tempel Tanah Lot, een traditionele Balinese dans bij Uluwatu en de prachtige rijstvelden bij Tegalalang. De week is omgevlogen en het was jammer dat we weer zo snel op het vliegveld stonden om Joke uit te zwaaien.

Island escape

Nadat Joke vertrokken was, hebben Walter en ik een aantal relaxte en vooral luie dagen gehad in Jimbaran. Helaas waren de golven te groot voor ons om te surfen. Toch probeerden we het een enkele keer wel, maar zonder succes 😛 . Tijd om even van Bali ontsnappen. Het eilandje Lembongan leek ons daar prima voor geschikt en ligt op slecht 45 minuten varen richting het zuidoosten. Het is er heerlijk rustig in vergelijking met Bali en er is een fijne sfeer. De eerste dag hebben we meteen scooters gehuurd en een toffe surfplek ontdekt. We surften door tot zonsondergang 😀 .

Nusa Lembongan had ons nog meer te bieden, namelijk duiken met mantaroggen. Dat stond dus voor de volgende dag op ons programma. Helaas waren de mantaroggen tijdens onze eerste duik nergens te bekennen. Pijlstaartroggen, tropische vissen, een grote aal en meer interessant onderwaterleven kwam gelukkig wel voorbij. De tweede duikplek was nóg mooier, we zagen onder andere een hele toffe zeeslang, maar dit was geen plek om mantaroggen tegen te komen.

Na terugkomst besloten we de volgende dag opnieuw te duiken, wie weet waren de mantaroggen er dan wel. De volgende ochtend vaarden we opnieuw naar de plek Manta Point. Na 60 minuten onder water kwam er op het allerlaatste moment een mantarog voorbij zwemmen. Wat een fantastische en sierlijke dieren zijn het toch! Meteen daarna zagen we een bamboehaai onder ons door zwemmen. De onderwaterwereld is schitterend en blijft altijd verrassend 🙂 . De tweede duik werden we door de stroming meegevoerd over een koraalrif, een drift dive. Heel apart, want af en toe ging het behoorlijk snel. Er kwam echt van alles voorbij. Prachtig koraal, behoorlijk grote vissen en aan het eind van de duik konden we nog even blijven hangen bij een schildpad.

A different New Year’s celebration

Vanaf Nusa Lembongan zijn Walter en ik teruggegaan naar Sanur, waar we de eerste twee weken ook hadden verbleven. Hier hebben we een hele bijzondere nieuwjaarsviering meegemaakt. Nyepi, het Balinese nieuwjaar, is uniek en anders dan waar ook ter wereld. Het is de dag van de stilte, waarop iedereen verplicht binnen moet blijven. Dat gold dus ook voor ons! Zelfs het vliegveld is gesloten tijdens Nyepi. De avond voor Nyepi wordt de Ngrupuk parade gehouden. ’s Avonds zijn er optochten om de boze geesten te verjagen.

Tijdens de optochten worden grote poppen van bamboe en papier-maché rondgedragen, de Ogoh-ogoh. Ik vond het geweldig om een keer mee te maken. Nyepi zelf was ook een hele bijzondere ervaring. Op straat heerste een absolute stilte, geen verkeer, geen activiteiten, je hoort alleen de dieren. Vanwege de afwezigheid van kunstmatig licht, konden we in de avond de prachtige sterrenhemel aanschouwen.

Na Nyepi hebben we nog echt goed van Bali kunnen genieten. De surf was perfect voor ons en we konden nog een laatste lesje acroyoga meedoen. We hebben een fantastische tijd gehad op het eiland van de goden. Helaas verliep ons visum en dus reisden we door naar Bangkok.

Let’s get wet

Na aankomst in Bangkok hebben we meteen die avond de nachtbus en de boot naar Koh Tao genomen. Koh Tao is niet gewoon een fijn Thais eilandje, maar ook zo’n beetje de goedkoopste plek ter wereld om duikcursussen te doen. In januari 2016 heb ik daar al mijn Open Water Diver certificaat behaald. Daarmee heb ik tijdens mijn reis de meest fantastische duiken gedaan, maar voor de meeste daarvan had ik eigenlijk het Advanced Open Water duikcertificaat moeten hebben. Dus keerde ik terug naar Koh Tao om deze cursus te volgen.

Tijdens de cursus ga je dieper in op bepaalde aspecten van het duiken. Je krijgt een klein beetje theorie en doet vijf duiken in totaal. Het voordeel is dat je met je Advanced Open Water duikcertificaat tot 30 meter diepte mag duiken in tegenstelling tot 18 meter diepte als je het Open Water duikcertificaat hebt. De vijf duiken die ik heb gedaan gingen heel soepeltjes, waaronder een nachtduik en onderwaterfotografie. Mijn certificaat is binnen 🐠😀 .

Inmiddels zijn we terug in Bangkok en wordt het hoog tijd om de reis terug naar Nederland te plannen. Het kan haast niet anders dat ik mijn volgende blog in Nederland schrijf. Tot gauw!

Liefs,

Afina

7 thoughts on “Happy days

  1. Lieve Afina en Walter
    Wat fijn om via de blog weer een stukje mee te reizen , heel veel plezier nog en……… Tot snel 😘 Liefs Aaltje

  2. Prachtige blog wat hebben jullie veel gezien en beleefd Walter en Afina .een goede vlucht naar Nederland en tot gauw liefs Heit en Mem.❤

  3. Mooi verhaal weer.
    Dit vergeten jullie vast nooit weer wat een mooie reis hebben jullie mee mogen maken.
    Alvast goede reis en tot heel snel in Nederland.

    Liefs

  4. Het is zo fijn om mee te mogen genieten op afstand. Een hele goede terugreis voor jullie beiden. Wat zullen jullie dit missen straks.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *