Hoi hoi leuke volgers,

Uit de titel heb je misschien al kunnen afleiden dat Walter en ik niet meer in West-Australië (WA) zijn. Inmiddels bevinden we ons in de staat Northern Territory (NT), en dan in the Top End. Met the Top End wordt het noordelijke deel van de staat Northern Territory bedoeld, waar een tropisch klimaat heerst. De bekendste steden zijn Katherine en Darwin. De stad Darwin is al sinds het begin van onze reis een richtpunt. Dat wil zeggen dat we zeker weten dat we naar Darwin reizen, daarna zien we wel waar de reis ons brengt.

In vuur en vlam

Ik begin eerst nog even met de laatste week in WA. Na de Gibb River Road komen Walter en ik aan in Kununurra, een klein stadje vlakbij de grens van WA en NT. We weten nog niet wat onze volgende stap zal zijn en dus rijden we naar een rivier ten noorden van Kununurra. Hier zetten we ons kamp op voor de komende nacht. Tijdens het vissen kunnen we rustig nadenken over de vraag of we verder zullen reizen naar NT of dat we toch nog eerst naar Purnululu National Park zullen gaan. Dit park ligt namelijk 300 km van Kununurra vandaag en is daarmee een behoorlijke omweg, aangezien we via dezelfde weg richting Darwin zullen rijden.

Een omweg van 600 kilometertjes is niet onze enige  belemmering. De toegang tot Purnululu National Park is namelijk op dit moment gesloten, omdat er een bosbrand woedt. Het is dus afwachten wanneer het weer veilig is om het park te bezoeken.

De volgende dag besluiten we uiteindelijk om nog één nacht te wachten, als de berichten morgen niet positief zijn gaan we verder naar NT. Maar al aan het eind van de middag komt het bericht dat het park morgen weer open gaat voor publiek. YES! Keuze gemaakt, we blijven nog eventjes in WA. Haha!

Bungle Bungle

De volgende dag rijden we meteen de 300 kilometer naar het park, waarvan de laatste 52 kilometer offroad is. Door de vele bochten, stenen, heuvels en slechte stukken weg, duurt het ruim een uur voordat we bij de kampeerplek aankomen. Een korte wandeling brengt ons naar een goed uitzichtpunt voor een fantastische zonsondergang!

Na een goede nachtrust staan we vroeg op om de noordkant van het park te ontdekken. Hier is onder andere Echidna Chasm, een smalle kloof in het bergmassief, waar je honderden meters doorheen kunt lopen. Betoverend mooi! Ook de wandeling naar Mini Palms Gorge, een vallei waar veel palmbomen groeien, vind ik bijzonder om te zien.

In Purnululu National park ligt de Bungle Bungle Range. Dit is de naam voor het gebied waar rotsformaties van 360 miljoen jaar oud te vinden zijn. Door erosie (veroorzaakt door stromend water en door de wind) zijn er in de laatste 20 miljoen jaar koepels gevormd, wat een surrealistisch landschap heeft opgeleverd. Purnululu staat dan ook op de Werelderfgoedlijst. De koepelvormige rotsen bevinden zich aan de zuidkant van het park. Net na zonsopkomst lopen Walter en ik hier al rond. Het landschap is magisch mooi. Gelukkig hebben we voldoende tijd om een aantal mooie plaatjes te schieten.

Ook Cathedral Gorge was, ondanks de wandeling in de hitte, zeker een bezoekje waard. Kortom, van de omweg hebben we geen spijt!

A birds eye view

Net terug in Kununurra staat ons iets spannends te wachten. Walter en ik hebben namelijk een helikoptervlucht geboekt! ’s Ochtends om kwart voor 7 staan we al bij het kantoor van HeliSpirit. Whieeee, ik ga voor het eerst in een helicopter vliegen!

Ik vind het supergaaf om in de mooie rode heli over het gebied ‘The Kimberley’ te zweven. De piloot stopt op twee verschillende plekken, zodat we een lijntje kunnen uitgooien. Tof, want met een auto of boot kom je hier niet. Vooral de tweede stop is fantastisch. Onze piloot landt de heli midden in een kloof waar een rivier doorheen stroomt. De vissen bijten niet echt, maar dat geeft niet. De vlucht plus de plekken waar we vissen zijn te gek! In totaal vangen we 4 vissen, helaas te klein om te houden.

Vanuit de lucht heb je fantastisch zicht op het landschap beneden. Ik kan vanuit de helikopter ontzettend veel en ver zien, echt fascinerend! We zien zelfs twee krokodillen die ver beneden ons in de rivier zwemmen. Een zeer geslaagd avontuur en een mooie afsluiter van West-Australië.

De grens over

Nadat we WA vanuit de lucht hebben ‘uitgezwaaid’, rijden Walter en ik naar de grens. Na 7 maanden maanden verlaten we (eindelijk) WA en is het tijd voor de volgende staat. Een fotootje bij de grens kan dan ook niet ontbreken 😉

Bijna meteen na de grens rijden we Keep River National Park in. Eigenlijk meer met de gedachte om een goede kampeerplek te hebben voor komende nacht. Het kost slechts $3,30 per persoon en dit is vergeleken met WA, waar een kamperen in een nationaal park $12,00 p.p. kost, lekker goedkoop. Zodra we op de kampeerplek aankomen zien we al dat het ook hier weer prachtig is 🙂 De volgende ochtend trekken we onze hardloopschoenen aan. Walter en ik verkennen al rennende de omgeving, voordat we weer in de auto stappen richting Darwin.

Edith Falls, net boven Katherine, is onze volgende interessante stop in the Top End. Een korte wandeling brengt ons naar een natuurlijk zwembad inclusief waterval. Altijd fijn om even te zwemmen, want het is inmiddels elke dag ruim boven de 30 graden.

Litchfield National park

Nog voor dat je bij Darwin komt, ligt aan de linkerkant van de snelweg Litchfield National Park. Voor ons een leuke alternatieve en toeristische route, met gigantische termietenheuvels, een nachtje kamperen en zwemmen bij verschillende watervallen.

In memoriam

Op 29 augustus rijden we dan eindelijk Darwin binnen. Yes, bestemming bereikt! Darwin is een vrij grote stad en dus gaan we eerst naar een groot winkelcentrum om de nodige nieuwe spulletjes te kopen. Maar dan belt mijn vader met het bericht dat mijn Beppe zojuist is overleden. De tranen stromen meteen over mijn wangen. Daar sta ik dan aan de andere kant van de wereld, midden in een winkelcentrum in Darwin. Ik voel me ontzettend verdrietig, maar ergens ook opgelucht. Mijn Beppe (oma van moeders kant) is na een aantal moeilijke perioden op 91- jarige leeftijd overleden. Haar sterfdag is ook de trouwdag van mijn pake en beppe, dit vind ik erg bijzonder.

Het valt mij vooral zwaar dat ik zover weg ben en niet vlakbij mijn familie om een dikke knuffel te geven. Maar ik heb de nodige contactmomentjes met mijn familie en vind veel troost bij Walter. Ik koester de mooie herinneringen aan mijn Beppe in de 27 jaar dat ik haar heb gekend. Ik zal er bij de begrafenis niet bij zijn en dat is moeilijk, maar een reis naar Nederland zou het alleen maar moeilijker maken. Heel fijn dat mijn Beppe recent nog een kaart van mij uit Australië heeft ontvangen waar ze ontzettend blij mee was.

Rust zacht lieve Beppe.

Darwin City

De eerste dag in Darwin doen Walter en ik niet veel meer. De volgende dag bezoeken we het park Crocosaurus Cove. Hier is veel te zien en te leren over de krokodillen die in dit gebied leven. Ik vind het erg interessant, want voor mij als Nederlander is het maar een gek fenomeen dat mensen en gevaarlijke krokodillen zo dicht bij elkaar leven. We zien van dichtbij hoe enorm de krokodillen kunnen worden, wel 5,5 meter lang. Indrukwekkend hoor!

Kakadu

Een van de grotere parken in NT is Kakadu National Park. Ondanks de vrij dure entree ( $40 p.p.) staat dit park wel op ons lijstje. Onderweg naar Kakadu besluiten we te stoppen voor een cruise op de ‘wetlands’, in dit geval een zijarm van de Mary River. Omdat we veel te vroeg zijn voor de sunset cruise, eindigen Walter en ik samen in een tinny (klein aluminium motorbootje) om zelf een stuk te varen. Een spannend alternatief, want grote kans dat we krokodillen tegenkomen.

Ik vind het best spannend hoor. Al snel ziet Walter een krokodil op de kant liggen en hij manoeuvreert het bootje iets dichterbij. Wow, fascinerend om deze beesten in hun natuurlijke omgeving te zien. Er landt zelfs nog een jabiru (soort ooievaar) vlakbij de krokodil, maar die loopt er keurig in een boog omheen. Verder genieten we van de watervogels, meer krokodillen en de vele lelies.

Ubirr wordt onze eerste stop in Kakadu. Een plek waar ‘rock art’ (rotsschilderingen) van de Aboriginals te bewonderen is. Interessant om, de vaak nog in goede staat zijnde, schilderingen van dichtbij te kunnen bekijken. Ook is er een mooi uitzichtpunt over de vlakte die in het regenseizoen overstroomt.

Hier niet ver vandaan ligt CahillsCrossing. Een betonnen oversteek over de East Alligator River naar Arnhem Land. Op zich niet heel bijzonder, behalve dan het feit dat hier grote krokodillen rondzwemmen. Als we hier aankomen zie ik al meteen een stuk of zes in het water liggen.

Maar het hoogtepunt komt nog. Als het tij binnenkomt stroomt het zoute water van de rivier namelijk over de betonnen oversteek naar de zoetwaterkant van de rivier. Uit het niets komen overal krokodillen vandaan, lunchtijd! Ik tel minstens 20 krokodillen die vlakbij of naast de betonnen oversteek wachten op de vissen die door het tij mee worden gevoerd. Wat een bizar fenomeen om te aanschouwen. Overal zie je vissen springen en hoor je de kaken van de krokodillen dichtklappen als ze een vis te pakken hebben. Ik heb vele foto’s gemaakt van dit wonderlijke schouwspel. Dit zal ik niet snel vergeten 😉

De laatste dag in Kakadu sluiten Walter en ik af met een paar watervallen. Al om half 8 ’s ochtends zijn we bij Maguk Gorge, vlakbij onze kampeerplek. Er is verder niemand, dus een heerlijke rustige ochtendduik. Ook Gunlom belooft mooi te zijn. Na een behoorlijke klim komen we op de top van deze waterval. Ik vind het meteen prachtig. Er zijn meerdere poelen om te zwemmen en hier is een natuurlijke infinity pool met een goed uitzicht 🙂

En hebben we nou niet genoeg watervallen gezien? Echt niet. Elke waterval is anders en het gebied eromheen ook. Soms is een waterval makkelijk te bereiken, maar meestal moet er eerst een stuk gewandeld en geklommen worden. En wat is er nou leuker dan zwemmen midden in de natuur bij een waterval 😉

Hot and humid

Het is inmiddels september en daarmee bijna het einde van het droogseizoen in de Top End. Voor ons betekent het vooral hete dagen met een hoge luchtvochtigheid. Niet altijd even fijn. Na Kakadu rijden we dan ook richting het zuiden, waar de luchtvochtigheid weer wat afneemt. In Mataranka relaxen we bij Bitter Springs waar je midden in een tropische bos kunt zwemmen in superhelder en warm water. Fijn om hier even rond te dobberen. ’s Avonds parkeren we onze auto aan de rand van een meer.

Het is hier een waar vogelparadijs met pelikanen, ganzen, reigers en nog vele soorten meer. We blijven hier even een dagje rusten, daar ben ik wel aan toe. Vanuit de hangmat kijk ik hoe Walter een visje vangt en de vogels hun vleugels drogen in de zon.

We rijden nu richting de oostkust, Queensland is nu aan de beurt 😉

Liefs,

Afina