Hooooi lieve mensen,
Kerst 2016 is alweer voorbij en het duurt niet lang meer voordat het jaar 2017 aanbreekt. Ik hoop dat iedereen heeft kunnen genieten van de feestdagen. Voor mij was het, ondanks het afwezig blijven van het echte kerstgevoel, een memorabele kerst. Ten eerste omdat het een kerst onder de zon was en ten tweede omdat ik voor het eerst tijdens de kerstdagen heb gewerkt (jazeker, Walter en ik hebben weer een baantje 😉 ). Hieronder lees je alles over de Australische kerst, maar ook over het verkopen van onze Landcruiser, onze huidige woonplaats en alles wat we de afgelopen weken hebben hebben beleefd. Veel leesplezier 🙂
Island living
Walter en ik hebben een aantal drukke weken achter ons liggen. Vandaar dat mijn blog een beetje aan de late kant is, maar nog wel in 2016 😉 Wist je dat we al bijna een jaar weg zijn? De tijd vliegt! Het einde van ons Down Under avontuur komt al in zicht, want op 20 januari verloopt ons visum. Tot die tijd verblijven we op een erg leuk eiland, namelijk Phillip Island. Het eiland is door een brug verbonden aan het vaste land en ligt ongeveer 140 kilometer ten zuid-oosten van Melbourne.
In het stadje Cowes hebben we woonruimte gevonden en dat bevalt prima. Ons tijdelijk huis is behoorlijk groot (ruime slaapkamer en eigen badkamer) en delen we met twee andere huisgenoten. Wel erg luxe hoor, na al die nachten in de tent en koken op een klein campinggasstel 🙂 Het volgende doel dat we onszelf hadden gesteld, was het zoeken van een baantje. Met de zomervakantie in zicht was dat vast geen probleem. En inderdaad, na meerdere potentiële werkgevers te hebben bezocht hadden we al snel 4 mogelijkheden. Wonderlijk hoe dat hier in Australië gaat. Ervaring? Niet nodig, we leren het je wel (en zo is het natuurlijk ook). Walter en mijn voorkeur ging uit naar het enige baantje waarbij de werktijden vooral gericht zijn op de ochtenden, zodat onze middag en avond vrij blijfen. Wat doen we dan voor de kost? Housekeeping bij The Continental Hotel. Zie je het al voor je? Walter en ik samen bedden opmaken? 😛
P.S. I love you xx
Eerst even terug naar waar we gebleven waren. Begin november hebben Walter en ik een week doorgebracht bij de Familie Hart in Bonny Hills. De perfecte uitvalsbasis om de omgeving te verkennen. Uiteraard werd er gesurft, koffie gedronken en genoten we met name tijdens het avondeten van de gezelligheid en de humor van dit gezin.
Vanuit Bonny Hills zijn we verder gereisd naar Port Stephens, een grote natuurlijke haven van meer dan 134 vierkante kilometer (groter dan de haven van Sydney). Als eerst bezochten we de noordkant van dit gebied. Hier ligt het kleine dorpje Hawk’s Nest, dichtbij een geweldige baai met hagelwit zand en helder blauw water. De perfecte plek om even af te koelen in de zee.
Aan de zuidkant van Port Stephens zijn de stranden en de natuur minstens zo mooi.Met onze Landcruiser konden we zelfs het strand oprijden en in de duinen overnachten. Eén nacht was voldoende, want de wind was net iets teveel aanwezig. Daarom sliepen Walter en ik de volgende nacht op een hele fijne rustige camping in het bos, waar we niet geheel toevallig hele leuke buren hadden 😉 Heit en Mem hebben ons hier in Port Stephens opgezocht. Wat een gelukzalig gevoel om een stukje van onze bijzondere reis Down Under met mijn ouders te kunnen delen! Samen hebben we mijn 28e verjaardag gevierd en een aantal dagen genoten van de prachtige omgeving, de rijke natuur en de tijd met elkaar 🙂
Ocean air, salty hair
Dat Walter en ik fan zijn van de oceaan is niets nieuws. Naast snorkelen, duiken en surfen is er een nieuwe favoriet bij gekomen. Ooit gehoord van oceaanbaden? Aan de oostkust van Australië en met name in de staat Nieuw-Zuid-Wales zijn ocean pools een belangrijk kenmerk van de Australische kustlijn. Het zijn publieke zoutwaterzwembaden gebouwd aan de rotsige kust.
De golven uit de zee spoelen over de rand en vullen zo het zwembad. Het ziet er niet alleen tof uit, maar is altijd op een mooie plek aan de kust en je kunt er veilig zwemmen (geen last van sterke stroming of haaien). Je moet natuurlijk wel wachten tot het vloed is geweest 😉
Als verjaardagscadeau heb ik een fantastisch nieuw surfboard gekregen. Dit nieuwe board heeft meer potentie om progressie te boeken en vooral veel plezier te hebben in het water. Ik ben er heel blij mee 🙂 Stoked!
Sydney and surrounds
Onze roadtrip bracht ons vervolgens naar Sydney, een stad die ik niet wilde overslaan. Vanaf noord Sydney hebben Walter en ik de veerboot naar hartje centrum genomen. Een mooie manier om vanaf het water alvast een indruk te krijgen van de grootste stad in Australië. Uiteraard konden we vanaf de veerboot een blik werpen op het iconische gebouw The Sydney Opera House. Vanaf Circular Quay (waar de veerboot aanlegt) loop je er zo naartoe. Het is een bijzonder gebouw, maar vooral een mooi plaatje van veraf. Na een heerlijke koffie in een van de leukste winkelpassages (The Strand Arcade, geopend in 1892 en nog in originele staat) van Sydney, hebben we een wandeling gemaakt door de botanische tuinen. Al snel hoorden we luide muziek en bleek er een festival gaande te zijn. Hier hebben we een tijdje rondgehangen, met een mooi uitzicht over de Sydney Harbour.
Een dagje stad is best vermoeiend. Toch besloten we om nog even naar de overkant van de haven te gaan, om vanaf daar een mooie foto te maken van The Opera House by night. Dat was de moeite waard hoor, zeker omdat er ineens vuurwerk werd afgestoken 🙂 Een leuke afsluiting van een dagje Sydney.
De volgende dag zijn we dwars door de stad gereden om vervolgens nog even een kijkje te nemen op het populaire strand Bondi Beach. Drukte ten top, maar het was dan ook een prachtige zonnige zondag.
Cheeky birds
Na Sydney hebben Walter en ik veel gratis gekampeerd. Overdag lagen we in het water op onze surfplank of we deden een hike in de omgeving. De wandeling naar Gosangs Tunnel was een mooie, met veel bloeiende bloemen en planten en mooie uitzichten. Uiteindelijk kwamen we bij een opening in een rotswand, waarbij we gehurkt door de smalle tunnel kropen. Aan de andere kant kwamen we uit op een plateau met een spectaculair uitzicht op de ruige zee. Ik hou van deze bijzondere plekken!
Jervis Bay was ook erg leuk. Hier kampeerden we in een nationaal park met nogal brutale vogels. Opvallend gekleurde parkieten en papegaaien die dichtbij je komen en hopen op voedsel (dieren voeren is absoluut niet de bedoeling, maar helaas gebeurt dit nog regelmatig). Ze zijn duidelijk gewend aan mensen, net als de kangoeroes. Ondanks dat de beesten zeer waarschijnlijk gevoerd worden is het bijzonder om midden in de natuur te zijn omringd door mooie vogels en schattige kangoeroes.
Rollercoaster Victoria
Onze roadtrip brengt ons op 26 november naar de staat Victoria. De eerste stop is Raymond Island. hier woont een populatie koala’s en de kans is dus groot om ze daar te zien. Na ruim 10 maanden in Oz, zien we dan eindelijk deze super schattige slaapkopjes. En niet één, maar 18 in totaal (nadat je de eerste hebt gespot, wordt het steeds makkelijker om de koala’s te vinden).
Een paar dagen daarna kunnen we ons geluk niet op als we een wombat zien in het Wilsons Promontory National Park. Nóg meer schattigheid 🙂 Emoe’s zijn misschien minder schattig, maar geweldige beesten om te zien. Wilsons Prom (zoals de Aussies het noemen) is een paradijs voor natuurliefhebbers met talloze mogelijkheden om te wandelen.
Walter en ik hadden ons al een tijdje op Victoria georiënteerd als laatste bestemming van ons Australische avontuur. Het zou ideaal zijn om ergens te kunnen settelen voor een tijdje, de auto te verkopen en nog wat te verdienen. De omgeving rond Wonthaggi en Inverloch sprak ons wel aan, en de stranden waren er zó mooi. We hielden de optie open en reden naar de volgende aantrekkelijke bestemming, namelijk de Surf Coast (ten zuid-westen van Melbourne). We begonnen na een paar dagen echt een beetje van deze plek te houden, en hebben er zelfs een acroyoga workshop gedaan.
Helaas was een geschikte woonruimte vinden lastiger dan we hadden gehoopt. Wel kregen we een optie voor het huren van woonruimte op Phillip Island (juist ten zuid-oosten van Melbourne) en zijn we daar nogal halsoverkop naartoe gereden. Walter en ik wisten dat dit een gok was want we hadden Phillip Island nog niet verkend, maar gelukkig is het goed uitgepakt! 😀
Het laatste kampeeravontuur
Na heel wat te hebben afgereisd, hebben we op Phillip Island gevonden wat we zochten. Een fijn huis om in te wonen, goede surfspots, mooie stranden en een baantje. Voordat we onze auto te koop zouden aanbieden wilden Walter en ik nog heel graag een laatste keer genieten van ons rijdende huisje. Dus lieten we de overbodige spullen achter in ons huis in Cowes en reden we nogmaals naar de andere kant van Melbourne, nu voor de Great Ocean Road. Aangekomen in Anglesea was het de perfecte dag om te surfen, pas na een paar uurtjes kwamen we het water uit 😉 In Lorne zijn we uit eten geweest bij de Mexicaan en haalden we een fruitig ijsje als toetje om vervolgens op zoek te gaan naar een kampeerplek in het bos.
De dag erna vervolgden we onze route langs de kust, met geweldige uitzichten. De Twaalf Apostelen, een rij rotsen van kalkzandsteen die vlak voor het zandstrand van Port Campbell National Park uit de zee steken, was voor mij het meest bijzonder. Heel indrukwekkend om deze kustlijn en gigantische rotsen van zo dichtbij te aanschouwen. Zeker omdat de zon prachtig op de rotsen scheen.
Toen we ’s avonds de tent wilden opzetten, kwamen we erachter dan er één stok (voor de raampjes) miste. Dit was serieus nog nooit eerder gebeurd en nu tijdens onze laatste kampeertrip raakten we er een kwijt 😛 Gelukkig was de missende stok niet noodzakelijk om de tent op te kunnen zetten en het mocht de pret van ons laatste avontuur niet drukken. De Great Ocean Road vonden we prachtig, de foto’s laten wel zien waarom.
De terugweg zijn we nogmaals langs Lorne gegaan en wonderlijk genoeg vonden we de tentstok terug 😀 Na een mooie surfsessie bij Ocean Grove kleurde de lucht knalroze! Na ons laatste nachtje in de tent reden we naar Melbourne. We moesten hier uiteraard een koffie drinken. Melbourne is het Mekka voor koffieliefhebbers, want de koffie wordt hier uiterst serieus genomen. I like good coffee!
Na de toerist te hebben uitgehangen bij Hosier Lane, een straat vol met graffiti, reden we naar een surfshop. Walter was een beetje jaloers geworden op mijn nieuwe surfboard, dus heeft hij ook een tof nieuw bord aangeschaft 😉 Uiterst tevreden reden Walter en ik weer richting Phillip Island, onze laatste roadtrip met de Landcruiser zat erop!!
Afscheid nemen van een oude vriend
Walter en ik waren van mening dat het een goed idee zou zijn om ruim de tijd te nemen voor de verkoop van onze Landcruiser, zodat we er de juiste prijs voor terug zouden krijgen. Wat hebben we van deze auto genoten 😀 De auto hadden we zo uitgerust dat we de mogelijkheid en vooral vrijheid hadden om overal te kunnen kamperen. We zijn dan ook op de meest prachtige plekken geweest met de Landcruiser. Ik ben er zelfs een beetje aan gehecht geraakt. Na een uitgebreide schoonmaakbeurt en een aantal goede foto’s stond mijn trots dan toch te koop op Gumtree (de Australische Marktplaats).
Slechts twee dagen erna was de auto al verkocht! Grappig detail, aan een Nederland stel. Wow, dat was snel gegaan. Die middag hadden we een tripje naar Melbourne gepland, ik kon nu extra genieten om in deze leuke wereldstad rond te lopen 🙂 ’s Avonds reden we naar huis met gemengde gevoelens, blij over de verkoop en vooral verbaasd dat de auto zo snel verkocht was. De volgende dag hebben Walter en ik de auto helemaal klaar gemaakt om af te leveren (inclusief het vervangen van de motorolie en het oliefilter 😉 ). Ik heb een traantje gelaten bij de gedachte dat onze Landcruiser niet lang meer in ons bezit zou zijn. Het afleveren van de auto zou gebeuren bij de familie van het Nederlandse stel, ongeveer op een uur rijden van Cowes vandaan. Na 30.304 kilometer door Australië te hebben gereisd, namen we afscheid van deze topper! Geen Landcruiser meer, hoe kwamen we terug zonder auto? Met heel veel mazzel, want op de een of andere manier hebben we het voor elkaar gekregen om ter plekke van de overdracht meteen weer een auto te kopen. En wel een auto van het Australische merk Holden 😉 Het waren bizarre dagen, maar onze missie is geslaagd.
Hospital corners
Ondertussen hadden we ook al onze eerste dagen gewerkt in het hotel. Housekeeping is fysiek werk, maar dat vind ik niet erg. Het is vooral interessant om een een kijkje achter de schermen van een hotel te nemen. Het werk is niet moeilijk en in een mum van tijd hadden Walter en ik de zogenoemde hospital corners onder de knie. Dit is een techniek die veel wordt gebruikt bij professioneel bedden opmaken. Ja ja, we kunnen inmiddels heel wat vaardigheden aan onze cv’s toevoegen 🙂 Normaal gesproken beginnen we rond 9 uur en zijn we rond 2 uur in de middag klaar. Ideaal, want het is hier inmiddels tot een uurtje of negen licht, zó fijn.
Smeltende kerstdagen
Op eerste kerstdag hadden Walter en ik een klus in de enige plaatselijk supermarkt die open was. Onze taak? Kippen en varkens braden en broodjes bakken. O, en natuurlijk zorgen dat er genoeg ijsjes in de vriezer lagen. Het was namelijk een heerlijke zonnige dag! Heel wat dollars rijker stapten we om 3 uur ’s middags naar buiten de felle zon in. Snel naar huis, surfboard in de auto en naar het strand. Dat was genieten hoor, heel bijzonder een kerst in bikini. Na een paar uurtjes in het zoute zeewater zijn Walter en ik naar onze Australische collega en haar familie gegaan. Een echte Aussie kerst wordt met een uitgebreide lunch gevierd en er blijft altijd voldoende over om ’s avonds je buikje rond te eten. Walter en ik waren dan ook erg blij met dit kerstmaal. Na een aantal drankjes en het lekkere eten keerden we weer huiswaarts, want de volgende dag moest er weer gewerkt worden 😉 Tweede kerstdag hebben we in het hotel gewerkt, dit keer waren we pas om 4 uur in de middag klaar. We kregen op deze feestdag ruim 50 dollar per uur betaald, dus ons hoor je niet klagen. Resultaat was wel dat we de rest van de dag niet zo veel meer hebben gedaan.
Inmiddels werken we bijna elke dag. Rondom kerst en Oud en Nieuw is het superdruk op het eiland en dus ook in het hotel. We krijgen gelukkig goed betaald, maar we zorgen dat we binnenkort een paar dagen vrij hebben hoor 😉
2016 was een ongelofelijk jaar vol geweldige avonturen, indrukken, uitdagingen en ervaringen. Ik wens iedereen een gezellige Oud en Nieuw en een nieuw jaar vol liefde, geluk en avontuur in 2017!
xX Liefs Xx
Lieve Walter en Afina
Wat was het weer genieten om jullie blog te lezen en de foto s van een lief stel te bekijken , heerlijk om zo met jullie mee te kunnen reizen .
Bedankt voor het delen en alvast een fijne avond en een happy new year liefs van Aaltie
Dankjewel Aaltje! Beste wensen voor 2017 en we gaan elkaar natuurlijk weer zien. Nog een aantal blogs en Walter en ik komen weer naar Nederland 🙂
Liefs
Het lijkt het nos jaaroverzicht van 2016 wel. Wij genieten van je blog en de top 2000. Haha. Wel een heel klein foutje in de regie van je blog. Als het winkelcentrum in sydney er sinds 1982 nog staat is dat niet bijzonder of moet het toch 1882 zijn? Over 3 uurtjes is het bij jullie al 2017. Op dit moment regent het hier en krijgen we volgende week vorst. Maar de dagen lengen weer dus op naar volgend jaar. Geniet van jullie laatste weken in Australie. Voor allen een gezond en liefdevol 2017.
Goede combi hoor, blog en top 2000. Bedankt, bonuspunten voor de oplettende lezer. Ik heb de cijfers per ongeluk omgedraaid. Het moet zijn 1892 ipv 1982 😉 Ik heb het aangepast. Beste wensen voor 2017 en op een hereniging 🙂 kus! X
Lieve Afina & Walter
Ik heb de blog met veel plezier gelezen. Wat een avontuur en wat schitterende foto ‘s. Jullie zijn inmiddels in 2017 beland. Dat betekent de laatste weken 2017 in dat prachtige land.
Veel plezier de komende tijd,
Liefs Michiel
Merci Michiel. Wij zullen zeker genieten van de laatste tijd hier. 2017 wordt vast weer een topjaar. Wij komen in ieder geval weer op bezoek in Assen 🙂 hoe gaat de dr. Denker? Liefs ons
Wow wat weer een mooi verhaal! En al die natuur foto’s zijn ook prachtig!
(Great Ocean Road…WOW!!!) En ik kan me voorstellen dat het moeilijk was om de auto vaarwel te zeggen.
x
ik lees jullie verhaal nu pas, wat prachtig weer!