Hi lieve mensen,

Op Facebook zie ik dat Bevrijdingsdag weer uitgebreid is gevierd en mét gezelschap van een lekker zonnetje. Dat betekent ook dat het alweer begin Mei is en dus tijd  voor een nieuwe blog vanuit West-Australië.

Wisten jullie dat West-Australië de grootste staat van Australië is en ongeveer een derde van het hele continent omvat. Toch wonen er maar 2,6 miljoen mensen. In verhouding is dit erg weinig, want Australië heeft in totaal zo’n 24 miljoen inwoners. Perth, de hoofdstad van WA,  hebben we inmiddels achter ons gelaten. Daarmee hebben Walter en ik een hoofdstuk afgesloten. Weg bij Tania en weg uit het mooie huis dat we inmiddels een beetje als ons thuis beschouwden. Op naar nieuwe avonturen, op naar veel zon, zee en plezier!

After the rain comes sun again

De tweede dag van onze roadtrip richting het noorden is nogal triest. Het regent de hele dag, ja echt de hele dag. Het is net alsof ik weer even in Nederland ben 😉 Toch hebben we een klein gelukje als we Nambung National Park bezoeken, beter bekend als the Pinnacles Desert. In de vroege ochtend als wij hier zijn, is het namelijk net even droog. The Pinnacles is een verzameling wonderlijk gevormde verkalkte spitsen in een volmaakt leeg land. Het zijn de versteende wortels van de planten die hier 30.000 jaar geleden op de duinen groeiden. In de loop der tijd verplaatsten de duinen zich en gaven de wortels prijs aan weer en wind. Een bijzonder landschap en ontzettend tof om met onze bolide door dit prachtige stukje natuur te rijden.

De regenbuien trekken over ons heen en het blijkt onderdeel te zijn van een twee a drie dagen durende storm. Walter en ik maken er maar het beste van. Zo doen we een workout onder een overdekte picknickplek om daarna de zee in te duiken, we bezoeken een koffietentje en maken kilometers. De tent kunnen we inmiddels op topsnelheid opzetten en gelukkig blijft het binnenin droog. Wel krijgen we te maken met enorme waterplassen op het tentdoek. Kamperen in de regen is niet echt ideaal, dus kom maar op met die zon!

Kamperen op het strand

De volgende grote plaats na Perth is Geraldton. Hier checken we in bij een caravan park. Meestal zijn in de grote steden of hele toeristische gebieden geen gratis kampeerplekken. Dus dan genieten we ook maar extra van de faciliteiten zoals een warme douche, de wasmachine en de kampeerkeuken. Gelukkig wordt het weer snel zonnig en droog en besluiten Walter en ik onze roadtrip te vervolgen. Lange wegen rechtdoor, rechtdoor en nog eens rechtdoor. Na een paar uur rijden zoeken we een gratis kampeerplek via de super handige app WikiCamps. We besluiten naar Lucky Bay te gaan, een plek aan het strand. Na een heel stuk over een corrugated (gegolfde) weg komen wij aan bij Half Lucky Bay waar een compleet dorp van golfplaten huisjes staat. Ha, dat verwacht je niet in the middle of nowhere.

Walter en ik rijden verder richting Lucky Bay en komen al snel dichtbij de duinen. Er ligt weer een avontuur voor ons want we moeten door de duinen rijden om bij de kampeerplekken te komen. Laten we daar nou net de juiste auto voor hebben 😉 Rijden in zacht zand is toch wel even wat anders en je moet erop letten dat je niet vast komt te zitten. Al snel zien we het strand de zee en de duinen. We parkeren onze auto op een mooie plek met uitzicht op de zee. Wat fantastisch dat wij hier gewoon kunnen parkeren, midden in de natuur. Op deze momenten zijn we extra blij met de auto, want zonder 4×4 hadden wij hier niet kunnen verblijven. De volgende dag besluiten  we om nog een nacht te blijven, terwijl we in eerste instantie slechts een gratis kampeerplek zochten voor één nacht. We vermaken ons prima met surfen, wandelen, lezen en de de duin opklimmen om naar de zonsondergang te kijken. Een bijzondere plek!

Kalbarri National Park

Vanaf Lucky Bay rijden we richting Kalbarri. Vlak voor Kalbarri kun je een aantal keer een afslag nemen naar de kust met spectaculaire uitzichten.

Prachtige kliffen, kustlijn, zee en zonneschijn! De foto’s geven slechts een fractie weer van wat je in werkelijkheid ziet. Echt een supermooie plek.

Na een ochtend genieten van de verschillende uitzichten aan de kust, gaan we naar het nationale park met de vele kloven en andere bijzondere rotsformaties. Walter en ik zijn er slechts een middag, maar wij zouden hier prima een aantal dagen kunnen zijn om de wandelroutes te doen. De Z-bend is een bochtige rivier onder aan een kloof. De kloof is geweldig te zien vanaf een platform.

Ook Nature’s Window is indrukwekkend. We nemen dan ook even de tijd om een paar foto’s te maken.

Ik vind het vooral bijzonder dat ze deze plekken toegankelijk hebben gemaakt voor toeristen. Na zonsondergang zoeken we een geschikte plek om te overnachten om de volgende dag weer verder te rijden naar het noorden.

Warroora Station

Na een paar dagen on the road komen Walter en ik aan bij Warroora Station. Warroora Station is een soort veehouderij met gigantisch veel land en een prachtige kustlijn. De eigenaren maken het voor anderen mogelijk om, tegen betaling van een klein bedrag, hier te kamperen aan de vele witte stranden. Wederom een plek waar je alleen kan komen met een 4×4. Inmiddels laten we dan ook lucht uit onze banden lopen zodra de onverharde wegen slechter worden of als we op zand gaan rijden. Dit geeft ons meer grip en zo komen we op de mooiste plekjes. Vooral de tweede plek (Maggie’s) is perfect! Daar zijn slecht 4 kampeerplekken, dus lekker rustig. Pal aan de zee, op het strand, genietend van het mooie weer.

Het zijn vooral de Aussie’s die hier kamperen en zij vinden het ook erg leuk dat wij op zo’n plek kamperen. Wij worden goede vrienden met onze ‘buren’, een gezin met drie kinderen. Walter en ik mogen hun kayaks lenen, ze wijzen ons de mooie snorkelplekjes en we spelen kaartspelletjes. Ook weet Walter van de andere ‘buren’ een goed stuk vers gevangen vis te bemachtigen. Wederom een super mooie wild camping ervaring.

Coral Bay

Na drie dagen Warroora Station is het tijd om verder te reizen, ons drinkwater moet weer aangevuld worden en aan aantal boodschappen zijn nodig. Daarom rijden we naar Coral Bay, dat bekend staat om het makkelijk toegankelijke Ningaloo reef dat gewoon vanaf de kust te bewonderen is. Zodra we aan komen rijden merken we meteen dat dit kleine plaatsje supertoeristisch en erg duur is. Het is dan ook het laatste weekend van de vakantie, maar compleet anders dan Warroora Station.

Na een plekje op de camping te hebben geclaimd, zijn we erg benieuwd naar de schoonheid van Ningaloo Reef. Five Fingers reef klinkt als een toffe plek, dus: hup snorkelspullen mee en gaan. Maar om daar te komen moeten we weer door de duinen rijden. Dus laten we lucht uit de banden lopen en daar rijd ik dan door het zand. Het is een serieuze four wheel drive track, en ik schiet zelfs één keer uit het spoor. Gelukkig  krijgen we onze auto al snel weer uit het mulle zand. Het blijft spannend en een leuke ervaring. Hoe moeilijker de weg, hoe mooier de plek gaat hier zeker op. De onderwaterwereld is hier prachtig en rijk aan kleurige vissen en mooi koraal. Een zeer geslaagde dag.

Voor de volgende dag hebben we een manta ray toer geboekt. Als we voor de eerste keer het water in gaan doen we een gewoon rondje snorkelen met de tour guide. Zij weet de beste plekjes te vinden, waaronder het schoonmaakstation waar meer dan 15 black tip reef sharks rondzwommen. Wauw! Ik vind het fantastisch om zo dichtbij haaien te zwemmen. Gelukkig zijn ze niet geïnteresseerd in mensen 😉 Het hoogtepunt van de dag is toch zwemmen met een manta ray. We zien er één en we moeten er flink voor zwemmen, maar echt geweldig! Wat een gracieuze beesten, de manta ray had ongeveer een spanwijdte van 3,5 tot 4 meter. Op de terugreis spotte onze schipper nog een tijgerhaai van 3,5 meter. Wel veilig vanaf de boot 🙂

Bucketlist

Onze volgende bestemming is Exmouth. En wel om twee redenen. Het is de hotspot om met walvishaaien te zwemmen en dit lijkt ons de perfecte plek om een baantje te zoeken. Zwemmen met walvishaaien staat al een tijdje op onze bucketlist. Eindelijk is het dan zo ver, toer geboekt, mooie dag uitgezocht en vroeg op. Ook nu beginnen we weer met een gewoon rondje snorkelen. Onder andere om te checken of alle snorkelspullen goed werken. Walter en ik hadden onze eigen flippers, masker en wetsuits bij ons, perfect dus. Vanuit een vliegtuig worden de walvishaaien gespot en dan wordt de locatie doorgegeven. Zodra de boot in de buurt van een walvishaai is spring je met een kleine groep in het water. Meteen zie ik een walvishaai aan komen zwemmen, slechts een meter onder het wateroppervlak. Supertof, ik ben meteen helemaal enthousiast. Vervolgens  kunnen we een heel stuk mee zwemmen en de walvishaai van dichtbij meemaken. Wat een fantastische ervaring. Ik vind het erg bijzonder! In totaal springen we 6 keer in het water om met een walvishaai te zwemmen. Af en toe kom ik zelfs heel dicht bij. Een echte aanrader en het geld dubbel en dwars waard!

Bucketlist: zwemmen met walvishaaien CHECK!

Job Hunt

Walter en ik vinden het inmiddels tijd voor een baantje. Exmouth lijkt ons perfect, omdat er hier veel te doen is in de omgeving en daarnaast is het hier ook nog heerlijk weer. Na het printen van onze cv’s gaan we meerdere plekken bij langs om te vragen of ze nog mensen nodig hebben. We hebben niet veel geluk, want de drukke periode is net geweest. Toch blijven we in Exmouth en genieten we van het weer en de mooie snorkelplekken. Je kunt vanaf het strand zo het water in om te snorkelen, waar we onder andere veel schildpadden zien. We spotten ook veel kangeroes, wallabies, reptielen en emoes.

Net als we boodschappen willen doen bij de plaatselijke supermarkt de IGA, wordt Walter aangesproken door de eigenaar. Hij vraagt of Walter nog steeds een baan zoekt. Walter had er eerder deze week een sollicitatieformulier ingevuld. Yes, he is! En er wordt gevraagd of ik ook werk zoek. Ja, ik ook! Nou, dan hebben jullie bij deze een baan. En twee dagen later staan we al in ons IGA shirt te werken. Werk vinden: CHECK! Blij dat we nog even zijn blijven hangen.

Het werken bevalt ons prima, het is een leuke baan met leuke collega’s en ook nog eens goed betaald. Inmiddels hebben we ook woonruimte gevonden in een gedeeld huis met andere backpackers.
We hebben nu twee dagen vrij en benutten die tijd om in het nationale park te kamperen.

En we zijn net door onze huiseigenaar uitgenodigd om deze week mee te gaan duiken vanaf zijn boot! Life is good!

Cheers.